உன்னை அலங்கரிக்கிறது என் மரணம்..!
சூடிக்
கொண்டவளே..
இந்நேரம்
என்
காம்பின் கண்ணீரைப்
பக்கத்து
பூக்கள் துடைத்திருக்கும்..
அழுது
கொண்டிருக்கும்
என்னை
தாங்கிய காம்புகளுக்கு
ஆறுதல்
சொல்லியிருக்கும்
அரும்புகள்...
வாசிக்க வந்த கவிதையோடு
நான் காணாத ஏக்கத்தில்
கசந்து
போய் திரும்பியிருக்கும்
வண்டுகள்...
தலைகோத வந்து
நான்
இல்லாத இடத்தை தடவிப்பார்த்து
தவித்திருக்கும் தென்றல்...
தவித்திருக்கும் தென்றல்...
வெடுக் கொன்று பறித்த
உன்
விரல்களுக்கு தெரியாது
என்
வலி...!
வலித்துக் கொண்டே
June 24, 2011
பிள்ளையார் தெரு கடைசி வீடு... - திரை விமர்சனம் அல்ல...
வானம் முட்டி
தலைத்
தேய்த்ததுண்டா...?
சிதறிய நட்சத்திரங்களை
தரையில் பார்த்ததுண்டா..?
நிகழ்ந்தது உன்னைப் பார்த்த போது..
சிதறிய நட்சத்திரங்களை
தரையில் பார்த்ததுண்டா..?
நிகழ்ந்தது உன்னைப் பார்த்த போது..
எவ்வளவு நேரம்
என்றாலும்
உனக்காக காத்திருப்புகள்
உனக்காக காத்திருப்புகள்
எனக்குள்
சுகமானவையே...
மனதோடு புதைந்த காதலை
விழிவழியாய் சொல்ல
நினைக்ககையில்
இமைகளுக்குள் தயக்கங்கள் வந்து
தடைப்போடுகிறது...
விடிந்த ஒரு நாள்
சிறகு வளர்த்த குயில்போல்
எங்கோ சிறகடித்து விட்டாய்....
நீ சிந்திவிட்டுப்போன சில புன்னகைகள்...
நீ உதிர்த்து விட்டுப்போன சில ஞாபகங்கள்...
நீ பதித்து விட்டுப்போன சில தடையங்கள்...
என்னைச்சுற்றி சிதறிக்கிடக்கிறது..
தற்போது
உன்
நினைவுகளை மட்டுமே சுமந்து
வாழ்ந்துக் கொண்டிருக்கிறோம்...
வாழ்ந்துக் கொண்டிருக்கிறோம்...
எனக்கே தெரியாது
வந்துவிட்ட
காதலோடு நானும்...
உன்னை பிரிந்து வாடும்
அந்த பிள்ளையார் கோயில் கடைசி வீடும்...
January 12, 2011
முடிவுரைதான் எப்போது...
இது கற்பனைகள் ஓடும்
நதிக்கரை
சோகங்கள் வாழும் துறைமுகம்
இதில் கரையேறிச் செல்லும் மேகங்களே
உங்கள் முகவரிகள் என்ன..?
மேகத்தின் கண்ணீர் அனைத்தும்
தீர்ந்தப்பின்னும்
நிற்காமல் ஏன் அழுகிறது
எங்கள் கூரைகள்...
வயற்காட்டு மரக்கிளையில்
பாடிவரும் குயிலினமே
மரம்கொத்தி தாளம் தட்ட
மலை அருவி வீணை இசைக்க
மாலையில் கடந்து வரும்
உன் மனச்சோகம்தான் என்ன..?
அழகிற்கிடையே ஒளிர்கின்ற முத்தே
உன்னை சுமந்தவளின் மரணத்தில்தான்
நீ மகத்துவம் பெருகிறாய்...
உன்னை சுமந்தவளின் மரணத்தில்தான்
நீ மகத்துவம் பெருகிறாய்...
இதயத்தை இதமாக்கும்
முள்செடியே
இன்றைய கொள்முதல்
இந்த ஒற்றை ரோஜா தானா?
இன்றைய கொள்முதல்
இந்த ஒற்றை ரோஜா தானா?
இரவினில் தலைச்சாயும்
மூங்கில் கிளையே நீயாவது
ராகம் இசை
இவைகளும் இல்லையேல்
என் இதய சோகங்களுக்கு
முடியுரைதான் எப்போது..
ஓ... பனித்துளியே நீயாவது
என் கவலைகளை நனைத்துவிட்டுப் போ
அவைகள் நாளை வரும் விடியலிலாவது
உலர்ந்துப் போகட்டும்...
என் கவலைகளை நனைத்துவிட்டுப் போ
அவைகள் நாளை வரும் விடியலிலாவது
உலர்ந்துப் போகட்டும்...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக